Το Διεθνές Κέντρο για τα Εξαφανισμένα και Υπό Εκμετάλλευση Παιδιά ανακοίνωσε ότι κάθε χρόνο 2 εκατομμύρια παιδιά έρχονται αντιμέτωπα με τη σεξουαλική κακοποίηση σε όλο τον κόσμο. Ταυτόχρονα, από τα 3 παιδιά μόνο το 1 θα σπάσει τη σιωπή του και θα αναζητήσει βοήθεια. Και ενώ ο κίνδυνος σεξουαλικής κακοποίησης είναι αυξημένος διεθνώς, πρόκειται για ένα φαινόμενο που καλύπτεται από έντονη μυστικότητα.
Πολλές φορές η μυστικότητα διασφαλίζεται από τον ίδιο το δράστη. Σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης, 70-85% των δραστών είναι άτομα του οικείου περιβάλλοντος του παιδιού. Έτσι, ενώ πολλά παιδιά μεγαλώνουν με το φόβο του «κακού αγνώστου» και με τη συμβουλή «μη μιλάς σε ξένους», στην πραγματικότητα ο κίνδυνος βρίσκεται σε άτομα που έχουν χώρο και χρόνο με το παιδί και που το παιδί αγαπάει κι εμπιστεύεται.
Η αγάπη αυτή και η εμπιστοσύνη σε συνδυασμό με το φόβο, το θυμό, την ντροπή και την ενοχή που γεννά η κακοποίηση κάνουν τα παιδιά να αποσιωπούν την εμπειρία τους. Συνήθως, σε αντάλλαγμα της πολύτιμης σιωπής τους, ο δράστης μπορεί να προσφέρει στο παιδί υλικά αγαθά ή χρηματικό αντίτιμο, επισφραγίζοντας με τον τρόπο αυτό τη συμφωνία τους.
Ακόμα, όμως, και στις περιπτώσεις που το παιδί βρει το θάρρος και αποκαλύψει τη σεξουαλική βία, η οικογένεια φοβούμενη να έρθει αντιμέτωπη με το κοινωνικό στίγμα, συχνά το αντιμετωπίζει σαν «ένοχο οικογενειακό μυστικό».
Πρωτεύοντα, λοιπόν, ρόλο στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών μας έχει η αποσαφήνιση και ο διαχωρισμός της έννοιας του «μυστικού». Ένας απλός τρόπος να καταλάβουν τα παιδιά ποια μυστικά μπορούν να κρατήσουν κρυφά και ποια όχι είναι:
-Δεν υπάρχει κανένα μυστικό που να με κάνει να φοβάμαι, να ντρέπομαι και να μην μπορώ να κοιμηθώ τα βράδια.
-Δεν υπάρχει κανένα μυστικό από την μαμά, τον μπαμπά, το δάσκαλο ή τη δασκάλα.
-Και εάν κάποιος μου ζητήσει να κρατήσω ένα τέτοιο μυστικό; Πρέπει κατευθείαν να το πω στη μαμά ή τον μπαμπά, το δάσκαλο ή τη δασκάλα μου.
Για οποιαδήποτε περαιτέρω πληροφορία ή διευκρίνιση μπορείτε να καλέσετε στην «Ευρωπαϊκή Γραμμή Υποστήριξης Παιδιών 116111» ώστε να συζητήσετε με έναν ψυχολόγο όλα αυτά που μπορεί να σας απασχολούν σε σχέση με το παιδί σας.